Niniejszy wpis pełni rolę kompleksowego poradnika tłumaczącego funkcję oraz sposób konfiguracji programu KeePass 2 - najlepszego wg mnie menedżera haseł.

Poświęciłem 80 stron pracy magisterskiej m.in. na ten temat i średnio mam ochotę wdawać się we wszystkie technikalia po raz kolejny, więc do rzeczy. Sprawa jest prosta:

• Używasz nieskomplikowanych haseł, wyglądających podobnie do: “Piotr1990“?
• Używasz z reguły jednego i tego samego hasła?

Twoje dane mogą być narażone!

Wpis spóźniony o jakieś parę miesięcy, ale lepiej późno niż wcale, right? Taka kolej zmagania się z życiowymi obowiązkami, niestety.

Jak dodać pasek szybkiego uruchamiania w Windows 10?

Do rzeczy: dodanie paska typu “quick launch”, czy też “szybkiego uruchamiania” przebiega następująco:

1. Tworzymy folder ze skrótami
2. Wklejamy skróty do aplikacji (np. PPM > Wklej skrót, po uprzednim skopiowaniu aplikacji)
3. Klikamy PPM* na pustym polu na pasku zadań
4. Pasek narzędzi > Nowy pasek narzędzi…
5. Wskazujemy ścieżkę ze stworzonym w pkt. 1. folderem > “Wybierz folder”
6. Dostosowujemy wygląd i wielkość dodanego paska narzędzi wedle uznania (może być potrzebne odblokowanie paska zadań!)

(Wielki) powrót do prowadzenia bloga po zamknięciu tematu pracy magisterskiej? Otóż to.

Krótka forma na rozgrzewkę* (długie nie robiły zresztą do tej pory dużej kariery) oraz nagłówek na modłę Super Expressu – jakoś wzięło mnie na blogowe eksperymenty w celu rozluźnienia formy.

Zgodnie z artykułem, który przekonał mnie do omawianego tematu, postuluję: “Join the Vertical Windows Taskbar Movement”! Można go przeczytać sobie o, tutaj.

RODO to kolejna, po nowelizacji przepisów odnośnie cookies w 2013 roku, ustawa, która w teorii przynosi wiele dobrego, ale w praktyce potrafi uprzykrzyć codzienne surfowanie po internecie. Pomijam kwestie góry spamu na skrzynkach, bo ten etap szczęśliwie mamy już za sobą. Chodzi o wszechobecne komunikaty wyświetlane na stronie, które obecnie jeszcze bardziej przybrały na sile.

Do rzeczy!

Bądźmy ze sobą szczerzy. Znakomitej większości z nas w pierwszej kolejności zależy na uzyskaniu dostępu do treści strony. Ba, korzystamy z internetu od tylu lat, że zdajemy sobie sprawę, z czym się z reguły wiąże się odwiedzanie stron czy pozostawianie danych osobowych w formularzach kontaktowych.

Nadążanie za codziennymi obowiązkami może przytłaczać. Szczęśliwie, technologia przychodzi z pomocą. Jeśli jeszcze nie używacie programu typu lista zadań, najwyższy czas to zmienić. Jeśli za to używacie czegokolwiek innego niż TickTick, rozważcie, czy nie warto się przesiąść. Już tłumaczę, dlaczego.

Na TickTick natknąłem się około 3 lata temu. Z miejsca pokochałem tę usługę i nie zamieniłbym na żadną inną… a próbowałem! Swego czasu przetestowałem chyba każdą dostępna w Sklepie Play appkę tego typu. Za każdym razem wracałem do tej usługi o śmiesznej nazwie z żółtym “ptaszkiem” w logo.

Na potrzeby tego artykułu zrobiłem mały rekonesans… Wynik? Po dwóch latach od mojego ostatniego porównania, TickTick nadal zjada konkurentów. Przynajmniej, jeśli mówimy o darmowych wersjach – a po co płacić, skoro można mieć komplet funkcji za darmo (przykładowo, najtańszy plan Todoist to 31,99 EUR / rok).

OneNote to w skrócie program do notowania. Ale nie taki prosty, z jakiego być może korzystacie na swoich iPhone’ach – jest to prawdziwy kombajn (nie, nie taki. To była przenośnia). Usługa należy do jednej z najbardziej rozpoznawalnych firm w branży IT, Microsoftu. Razem z Office, jest to jeden z produktów, który faktycznie wyszedł im niemalże idealnie (choć wiele rzeczy nadal kuleje, o czym później).

Największa zaleta OneNote to w całości darmowy dostęp do funkcji, jakie oferuje program. Przynajmniej na razie, do czego nawiązuję na końcu.

Było o blogach, czas przejść do głównego dania, którego smak lepiej współgra z zamierzoną tematyką tej strony. Propozycja, o której piszę, dobrze wpasowuje się w przytoczony już przeze mnie motyw katalogowania wspomnień. Journey, bo o nim mowa, to cyfrowy dziennik – albo, jak ktoś woli: pamiętnik.